فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه حفاظت شده هلالی در استان خراسان رضوی

منطقه حفاظت شده هلالی از سال 1376به عنوان منطقه شکار ممنوع و در سال 1385 به منطقه حفاظت شده تبدیل شده است. این منطقه با مساحت 63495 هکتار در غرب شهر گناباد و جنوب شرقی شهر بجستان و در حد فاصل این دو شهر در استان خراسان رضوی قرار دارد. منطقه هلالی در گستره خود ترکیبی از مناطق کوهستانی، دشتی و تپه ماهوری است و بر اساس طبقه بندی دومارتون از اقلیم خشک و بیابانی با تابستان های گرم و زمستان های سرد برخوردار است. در بررسی فلور این منطقه و با به کارگیری فلورهای موجود، تعداد 318 گونه گیاهی شناسایی شد. این گونه ها به 205 سرده و 53 تیره متعلق هستند. بیشتر گونه ها به تیره های asteraceae، poaceae و brassicaceae به ترتیب با 53، 30 و 26 گونه تعلق دارند. بررسی پراکنش جغرافیایی گونه های منطقه نشان داد که اغلب گونه ها (3/56 درصد) به ناحیه ایرانی-تورانی متعلق اند و با توجه به سابقه تخریب در منطقه، گونه های چند منطقه ای، جهان وطن و نیمه جهان وطن 1/14 درصد گیاهان را تشکیل می دهند. تروفیت ها (5/47 درصد) و همی کریپتوفیت ها (1/26 درصد) از مهم ترین اشکال زیستی منطقه هستند.